Πιλέα - Αλουμινόχορτο - Pilea

     Η Πιλέα (επιστ. Pilea cadierei, Πιλέα του Καντιέρ) ή αλλιώς «αλουμινόχορτο» είναι διακοσμητικό φυτό της οικογένειας των Κνιδοειδών (Urticaceae). Σ' αυτή την οικογένεια ανήκουν γνωστά είδη όπως η τσουκνίδα και το περδικάκι. Ειναι ιθαγενές φυτό του Βιετνάμ και καλλιεργείται για το εντυπωσιακό του φύλλωμα.

Περιγραφή 

     Έχει σκούρα πράσινα φύλλα με ασημί σχέδια. Στα τέλη του φθινοπώρου βγάζει άνθη που είναι μικρά και δυσκολοδιάκριτα. ΠΡΟΣΟΧΗ Τα μέρη του φυτού είναι δηλητηριώδη.

Πιλέα
Συστηματική ταξινόμηση
Βασίλειο: Φυτά (Plantae) Συνομοταξία: Αγγειόσπερμα (Magnoliophyta) Ομοταξία: Δικοτυλήδονα (Magnoliopsida) Τάξη: Κνιδώδη (Urticales) Οικογένεια: Κνιδοειδή (Urticaceae) Γένος: Πιλέα (Pilea) Είδος: P. cadierei
Διώνυμο
Πιλέα του Καντιέρ (Pilea cadierei)

Απαιτήσεις 

         Η Πιλέα δεν ανέχεται το άμεσο φως του ήλιου το οποίο μπορεί να προκαλέσει εγκαύματα στα φύλλα του. Είναι φυτό που του αρέσει η σκιά, αλλά μπορεί να κάνει μεγάλα μεσογονάτια διαστήματα, όταν δε δέχεται αρκετό φως. Θερμοκρασίες γύρω στους 15° C είναι καλές για τον χειμώνα, αλλά το καλοκαίρι μπορεί να ανεχθεί πιο υψηλές θερμοκρασίες, αρκεί να του παρέχεται αρκετή υγρασία, 4 φορές την εβδομάδα πότισμα. Χρειάζεται ένα αμμώδες, καλά αποστραγγιζόμενο χώμα. Μην ψεκάζετε τα φύλλα της. Η λίπανση θα βοηθήσει το φυτό στο να κρατήσει τα χρώματά της και να δείχνει πιο ζωηρή.

Πολλαπλασιασμός 

     Η Πιλέα πολλαπλασιάζεται με μοσχεύματα που πρέπει να κόβονται την άνοιξη.

πηγή

Περισσότερα

Αλόη η γνήσια - η φαρμακευτική - Aloe Vera

Η Αλόη η γνήσια (Aloe vera), επίσης γνωστή ως φαρμακευτική αλόη, είναι ένα είδος εύχυμου φυτού που κατά πάσα πιθανότητα κατάγεται από τη Βόρεια Αφρική, τις Κανάριους Νήσους και το Πράσινο Ακρωτήρι. Η Αλόη η γνησία μεγαλώνει σε άνυδρα κλίματα και συναντάται ευρέως στην Αφρική και άλλες άνυδρες περιοχές. Το είδος είναι γνωστό για τη χρήση του σε εναλλακτικές θεραπείες με χρήση φυτών. Πολλές επιστημονικές μελέτες έχουν γίνει για τη χρήση της, κάποιες όμως έρχονται σε αντίθεση με αυτές. Παρά τις αντιθέσεις αυτές, υπάρχουν στοιχεία ότι εκχυλίσματα της αλόης της γνησίας μπορεί να είναι χρήσιμα στην περιποίηση για επούλωση πληγών και εγκαυμάτων, αλλά και για την αντιμετώπιση του διαβήτη και αυξημένων λιπιδίων στο αίμα. Αυτές οι θετικές επιπτώσεις θεωρούνται ότι οφείλονται στην παρουσία στοιχείων όπως πολυσακχαρίτες, ανθρακινόνη και λεκτίνες.

Μορφή 

Η Αλόη η γνησία είναι ένα φυτό που φτάνει γύρω στα 60 έως 100 εκ. σε ύψος. Τα φύλλα είναι παχιά και σαρκώδη, πράσινα προς το πράσινο-γκρι, με ορισμένες ποικιλίες να εμφανίζουν λευκά στίγματα στις επιφάνειες των φύλλων. Το περίγραμμα των φύλλων έχει μικρά λευκά αγκάθια. Βγάζει άνθη το καλοκαίρι, τα οποία κρέμονται από ένα και μόνο βλαστό που φτάνει τα 90 εκ. σε ύψος. Τα άνθη έχουν σωληνοειδή μορφή, με κίτρινη στεφάνη που φτάνει γύρω στα 2 έως 3 εκ. 

Ταξινόμηση και Ετυμολογία 

Το είδος διαθέτει μια σειρά από συνώνυμα: Αλόη του Μπαρμπάντος Miller, αλόη η ινδική Royle, αλόη Perfoliata L. ποικ. γνησία και αλόη η κοινή Lam. καθώς και κοινές ονομασίες, συμπεριλαμβανομένων των: κινέζικη αλόη, ινδική αλόη, αληθινή αλόη, αλόη των Μπαρμπάντος, το φυτό των πρώτων βοηθειών. Το όνομα vera του γένους σημαίνει αληθές ή γνήσιο. Ορισμένα συγγράμματα αναγνωρίζουν τη μορφή της αλόης της γνησίας με τα λευκά στίγματα ως Aloe Vera ποικ. Chinensis, ωστόσο, τα είδη ποικίλλουν όσον αφορά στις κηλίδες στα φύλλα και έχει προταθεί ότι η διάστικτη μορφή της αλόης της γνησίας μπορεί να ανήκει στο ίδιο γένος με την Aloe Massawana. Το είδος περιγράφηκε αρχικά από τον Κάρολο Λινναίο το 1753 ως Aloe Perfoliata ποικιλία Vera και έχει περιγραφεί και πάλι από το Nicolaas Laurens Burman ως Aloe Vera στο βιβλίο Flora Indica την 6η Απριλίου 1768 και ως Aloe Barbadensis από το Philip Miller περίπου δέκα ημέρες μετά τον Burman στο βιβλίο Gardener's Dictionary.

Τεχνικές με βάση τη σύγκριση του DNA υποδηλώνουν ότι η αλόη η γνησία συνδέεται στενά με την Aloe Perryi, ένα είδος που είναι ενδημικό στην Υεμένη. Παρομοίως, η σύγκριση του DNA χλωροπλαστών παραπέμπει στο ότι η αλόη η γνησία συνδέεται στενά με τις Aloe Forbesii, Aloe Inermis, Aloe Scobinifolia, Aloe Sinkatana και το Aloe Striata. Εκτός από το νοτιοαφρικανικό είδος, την Aloe Striata, τα είδη αυτά της αλόης, απαντώνται στη Socotra (Υεμένη), στη Σομαλίακαι στο Σουδάν.  Η προφανής έλλειψη φυσικών πληθυσμών των ειδών αυτών, έχει οδηγήσει ορισμένους ερευνητές να προτείνουν ότι η αλόη η γνησία ίσως είναιυβριδικής καταγωγής. 

Ιστορικά στοιχεία

Οι Έλληνες και οι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν την αλόη τη γνησία για τη θεραπεία πληγών. Κατά το Μεσαίωνα, το κίτρινο υγρό που βρίσκεται μέσα στα φύλλα χρησιμοποιούνταν ως καθαρτικό. Αξίζει να σημειωθεί ότι η επεξεργασμένη αλόη που περιέχει αλοΐνη χρησιμοποιείται γενικά ως καθαρτικό, ενώ ο επεξεργασμένος χυμός από αλόη τη γνησία δεν περιέχει συνήθως σημαντικές ποσότητες αλοΐνης.

Διάκριση μεταξύ της αλοΐνης και του ζελέ του φυτού 

Η αλόη η γνησία όταν τεμαχιστεί εκκρίνει δύο υγρά, τα οποία έχουν διαφορετικές επιδράσεις και ιδιότητες. Ο κιτρινο-πράσινος χυμός ο οποίος ως επί το πλείστον εκκρίνεται όταν κοπεί η πράσινη επιφάνεια του φύλλου είναι ερεθιστικός. Αυτός περιέχει την αλοΐνη η οποία έχει όμοια σύνθεση με το κόμμι. Από την άλλη, το διαφανές υγρό που εκκρίνεται από το εσωτερικό του φύλλου, είτε αυτό τεμαχιστεί ή συνθλιβεί, είναι καταπραϋντικό και λέγεται ότι βοηθά στην επούλωση.

Ιατρικές Χρήσεις 

Η αλόη η γνησία χρησιμοποιείται στον τομέα της εναλλακτικής ιατρικής και στης οικιακής χρήσης πρώτες βοήθειες. Τόσο ο ημιδιαφανής εσωτερικός πολτός (ζελέ) όσο και η κίτρινη ρητινοειδής αλοΐνη χρησιμοποιούνται εξωτερικά για να ανακουφίσουν το δέρμα από τραυματισμούς και δερματικές δυσφορίες. Ως φυτοθεραπεία, ο χυμός της αλόης βέρα συνήθως πίνεται για την ανακούφιση από δυσφορία του πεπτικού συστήματος (καούρες). Κάποια σύγχρονη έρευνα προτείνει ότι η αλόη η γνησία ενδέχεται να επιβραδύνει σημαντικά την επούλωση μιας πληγής σε σύγκριση με τους συνηθισμένους τρόπους θεραπείας. Άλλες αξιολογήσεις σε τυχαίες και ελεγχόμενες κλινικές δοκιμές δεν έχουν παράσχει κανένα αποδεικτικό στοιχείο ότι η αλόη βέρα έχει κάποιο ισχυρό φαρμακευτικό αποτέλεσμα.

Συστηματική ταξινόμηση

Βασίλειο: Φυτά Συνομοταξία: Αγγειόσπερμα Ομοταξία: Μονοκοτυλήδονα Τάξη: Asparagales Οικογένεια: Xanthorrhoeaceae Υποοικογένεια: Asphodeloidae Γένος: Αλόη (Aloe)

Διώνυμο

Αλόη η γνησία (Aloe Vera)

Σήμερα, η αλόη η γνήσια χρησιμοποιείται εσωτερικά και εξωτερικά από τον άνθρωπο. Το ζελέ που βρίσκεται στα φύλλα χρησιμοποιείται για την ανακούφιση σε μικρής σπουδαιότητας εγκαύματα, πληγές, και διάφορες δερματικές παθήσεις, όπως το έκζεμα και η δερματοφύτωση. Ο χυμός χρησιμοποιείται για να αντιμετωπιστεί ποικιλία των παθήσεων του πεπτικού συστήματος. Η εναλλακτική ιατρική με τη χρήση φυτών για θεραπεία ήταν δημοφιλής στη δεκαετία του 1950, σε πολλές δυτικές χώρες. Οι ευεργετικές ιδιότητες από τη χρήση του ζελέ είναι σχεδόν άμεσες και, επίσης, προσθέτουν ένα επιπλέον στρώμα πάνω στις πληγές που λέγεται ότι μειώνει την πιθανότητα μόλυνσης.

Έχουν γίνει πολύ λίγες μελέτες σχετικά με πιθανά οφέλη του ζελέ της αλόης της γνησίας με εσωτερική χρήση. Συστατικά της αλόης της γνήσιας ενδέχεται να εμποδίζουν την ανάπτυξη όγκων. Υπήρξαν ορισμένες μελέτες σε ζώα που δείχνουν ότι το εκχύλισμα της αλόης της γνησίας έχει σημαντικές αντι-υπεργλυκαιμικές ιδιότητες και μπορεί να είναι χρήσιμο για τη θεραπεία του διαβήτη τύπου Β. Οι μελέτες αυτές δεν έχουν εφαρμοστεί σε ανθρώπους.

πηγή

Περισσότερα

Πεπερόμια - Peperomia

Η πεπερόμια ή peperomia προέρχεται από τα τροπικά δάση της Αμερικής και ανήκει στην οικογένεια των πεπεριδών. Συνήθως μεγαλώνει σαν επίφυτο (πάνω στον κορμό άλλων δένδρων).

Είναι φυλλώδες φυτό, τα φύλλα του έχουν ωραία χρώματα, σχήμα, δομή, σχέδια. Τα φύλλα του έχουν σχήμα καρδιάς με αυλακωτή επιφάνεια. Μόνο λίγα μόνο σχηματίζουν σκωληκοειδείς μίσχους. Τα σαρκώδη φύλλα και τα κλαδιά έχουν την ιδιότητα να αποθηκεύουν νερό. Ανθίζει στα τέλη της άνοιξης μέχρι τα μέσα του φθινοπώρου.

Τα πράσινα είδη θέλουν φωτεινά ή ημισκιερά μέρη, ενώ τα πανασέ πλούσιο φως αλλά όχι απευθείας επαφή με τις ακτίνες του ηλίου. Όσα έχουν μαλακά φύλλα θέλουν αρκετή υγρασία σε αντίθεση με τα παχύφυλλα που  αντέχουν στην ξηρασία. Γενικώς όμως θέλουν αρκετή ζέστη όλο το χρόνο, ενώ δύσκολα θα αντέξουν σε θερμοκρασίες χαμηλότερες των 12 βαθμών Κελσίου.

Ποτίζετε τόσο ώστε να μην στεγνώνει το χώμα και να διατηρούνται υγρά το καλοκαίρι, ενώ τον χειμώνα ελλατώστε το πότισμα. Η λίπανση την περίοδο της ανάπτυξης θα βοηθήσει πολύ το φυτό. Στερεώστε τα σε κορμούς άλλων φυτών για επίφυτα ή καλλιεργήστε τα σε ρηχά πλατειά δοχεία την άνοιξη.

Ο πολλαπλασιασμός γίνεται την άνοιξη με μοσχεύματα.

Περισσότερα

Παχίρα - Pachira - Money Tree

Η παχίρα ή pachira - money tree είναι ένας αειθαλής θάμνος ή δένδρο που προέρχεται από την Αμερική (από το Μεξικό έως την Βραζιλία). Money tree ονομάζεται γιατί κατά το Feng-shui θεωρείται, ότι θα φέρει πολλά χρήματα και τύχη στο σπίτι σας. Οι κορμοί συνήθως είναι από 3-5 πλεγμένοι μεταξύ τους όπου πάλι κατά το Feng-shui, τα φύλλα φέρνουν τα χρήματα και οι πλεγμένοι κορμοί τα παγιδεύουν στο σπίτι σας.

Το ύψος του φυτού μπορεί να φτάσει και τα 2 μέτρα ύψος. Τα φύλλα της παχίρας μοιάζουν με ανθρώπινο χέρι καθώς είναι σαν παλάμη δηλαδή 5 φύλλα. Δεν έχει πολλές απαιτήσεις και δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συνθήκες καλλιέργειας αφού είναι πολύ ανθεκτικό φυτό και μπορεί να προσαρμοστεί πολύ εύκολα. Το φυσικό της περιβάλλον είναι υγρό και ηλιόλουστο, αλλά προσαρμόζεται εύκολα σε χαμηλό φωτισμό και λίγο νερό. Όσο αφορά το πότισμα, το χώμα του φυτού θα πρέπει να έχει κάποια υγρασία, γι’ αυτό μην αφήνετε ποτέ το χώμα να στεγνώνει. Κατάλληλο πότισμα είναι λίγο μια φορά την εβδομάδα ανάλογα βέβαια με την υγρασία του χώρου όπου βρίσκεται.

Χρειάζεται πολύ φως, όχι όμως να έρχεται σε απευθείας επαφή με τις ακτίνες του ηλίου που μπορεί να κάψει τα φύλλα της. Ψεκάζεται τα φύλλα με νερό μία φορά την εβδομάδα. Το χώμα πρέπει να είναι ελαφρύ και να περιέχει αρκετή άμμο ώστε να γίνεται σωστή αποστράγγιση. ΠΡΟΣΟΧΗ μην ξεχνάτε πάντα μετά το πότισμα να αδειάζετε το πιατάκι από το νερό.

Κόψτε τα φύλλα που δεν θέλετε λόγο μεγέθους σε σχέση με το χώρο που βρίσκεται ή επειδή θέλετε να κάνετε κάποια αλλαγή στο σχήμα της, πολύ σύντομα θα εμφανιστούν τα νέα φύλλα. Το ίδιο γίνεται και στα κίτρινα φύλλα που πέφτουν από μόνα τους, πολύ γρήγορα αντικαθίστανται απο νέα.

Πολλαπλασιάζεται εύκολα από τα κομμένα τμήματα του φυτού. Κόψτε με προσοχή τους μίσχους που βγαίνουν πάνω στον κορμό και μεταφυτεύστε τους.

Περισσότερα

Νερτέρα - Nertera

Η νερτέρα ή nertera είναι ένα πολύ όμορφο φυτό εσωτερικού χώρου. Ανοίκει στα έρποντα φυτά και έχει καταγωγή από τις Ανδεις. Το όνομα της προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη νέρτερος που σημαίνει χαμηλός, έχει έρπουσα ανάπτυξη μόλις μερικά εκατοστά πάνω από το χώμα.

Ανθίζει την άνοιξη  όπου βγάζει μικροσκοπικά λεπτεπίλεπτα άσπρα και πράσινα ανθάκια, ενώ το καλοκαίρι και πιο συγκεκριμένα τον Αύγουστο βγάζει πολλούς πορτοκαλί, κίτρινους, κόκκινους και λευκούς  λιλιπούτειους καρπούς που καλύπτουν σχεδόν ολόκληρο το ανοιχτό πράσινο φύλλωμα, οι οποίοι διατηρούνται εως το χειμώνα.

Χρειάζεται δροσιά, άπλετο φως (όχι απευθείας επαφή με τις ακτίνες του ηλίου) και φρέσκο αέρα, η θερμοκρασία δεν πρέπει να ξεπερνάει τους 20 βαθμούς Κελσίου, ενώ το χειμώνα αρέσκεται στους 10-12 βαθμούς Κελσίου.

Τους  καλοκαιρινούς μήνες  χρειάζεται μέτριο πότισμα (καλό είναι να ποτίζεται  από κάτω), και ακόμα λιγότερο από το φθινόπωρο και μετά. Η σωστή λίπανση 1 φορά τον μήνα από το Μάρτιο εως τον Αύγουστο θα βοηθήσει πολύ στην ζωηρότητα και άνθιση του φυτού. ΠΡΟΣΟΧΗ όμως διότι η υπερβολική λίπανση θα έχει ως αποτέλεσμα να ενισχυθεί η ανάπτυξη των φύλλων εις βάρος των καρπών. Μεταφύτευση μπορεί να γίνει μόνο την άνοιξη σε ρηχή γλάστρα, αφού το ριζικό της σύστημα είναι πολύ κοντό.

Σπάνια μπορεί να προσβληθεί από αφίδες και τετράνυχους. Ο πολλαπλασιασμός γίνεται με διαίρεση τον Αύγουστο και τον Σεπτέμβριο, εφόσον πέσουν οι καρποί της. Για τη διαίρεση του φυτού χρησιμοποιήστε ένα κοφτερό μαχαίρι. Φυτεύτε το νέο φυτό σε χώμα λασπώδες με μείγμα από χούμο και άμμο.

Περισσότερα

Μπουκαρνέα - Beaucarnea - Μποκαρνέα - Νολίνα

Η μπουκαρνέα (beaucarnea) ή μποκαρνέα ή νολίνα είναι αειθαλές φυτό, αργής ανάπτυξης και αρκετα ξυροφυτικό με καταγωγή από το Μεξικό. Στην χώρα μας είναι φυτό εσωτερικού χώρου. Έχει φύλλα στενόμακρα τα οποία κρέμονται σαν φτερά. Ανθίζει μόνο όταν φτάσει σε μεγάλη ηλικία και τα άνθη του είναι λευκοκίτρινου χρώματος, ενώ μεγαλώνοντας ο κορμός έχει φαρδιά στρογγυλή βάση που μοιάζει με μπάλα.

Χρειάζεται αρκετό φώς (όχι όμως σε απευθείας επαφή με τις ακτίνες του ηλίου) για να μας δώσει μεγέθη που φτάνουν τα 4 μέτρα μετά από πολλά χρόνια. Ελάχιστη θερμοκρασία θέλει μέχρι 8 βαθμούς κελσίου, με ελάχιστο πότισμα το χειμώνα για να αποφύγουμε τη σήψη (σάπισμα) των ριζών, αντιθέτως το καλοκαίρι ποτίζουμε πιο συχνά. Ο πιο συνηθισμένος λόγος που μας χαλάει είναι το υπερβολικό πότισμα. Όσο πιο μεγάλο σε ηλικία είναι το φυτό τόσο λιγότερο πότισμα χρειάζεται. Σημαντικό είναι να μην υπάρχει πιατάκι στην γλάστρα, ώστε να διώχνει το νερό που δεν χρειάζεται. Καλό είναι σε περιόδους ξηρασίας να ψεκάζουμε τα φύλλα συχνά με νερό.

Περισσότερα