Κέδρος - Cedrus

Ο κέδρος (cedrus) είναι κωνοφόρο αειθαλές δέντρο που ανήκει στην οικογένεια των Πευκοειδών. Περιλαμβάνει τέσσερα είδη, γνωστότερο από τα οποία είναι ο κέδρος του Λιβάνου. Δάση από κέδρους συναντώνται στην Κύπρο και στο όρος Πάρνωνας. Τα κυριότερα είδη είναι τα εξής:
Κέδρος του Λιβάνου (Cedrus libani var. libani - Κέδρος του Λιβάνου ποικ. του Λιβάνου)
Κέδρος του Άτλαντα (Cedrus libani var. atlantica - Κέδρος του Λιβάνου ποικ. ατλαντικός)
Κέδρος της Κύπρου (Cedrus libani var. brevifolia - - Κέδρος του Λιβάνου ποικ. βραχύφυλλος)
Κέδρος των Ιμαλαϊων (Cedrus deodara - Κέδρος ο ντεοντάρα)

Ο κέδρος χαρακτηρίζεται από το μεγάλο μέγεθος του κορμού του, την ογκώδη και ακανόνιστη κόμη των κλαδιών του, αλλά και την ομοιότητά του με το έλατο. Τα φύλλα του είναι βελονοειδή και άκαμπτα, ενώ καθένα από αυτά διαθέτει δύο ρητινοφόρους αγωγούς. Το φύλλο ενός κέδρου παραμένει στο δέντρο από 3 ως 6 χρόνια. Οι θηλυκοί κώνοι του κέδρου έχουν πράσινο ή πορφυρό χρώμα. Κέδρους συναντάμε συχνά σε ελατοδάση, διότι οι κέδροι αρχικά παρέχουν τη σκιά που απαιτούν τα έλατα για να μεγαλώσουν κατά τα πρώτα στάδια της ζωής τους. Το ξύλο ένος κέδρου όταν καίγεται δίνει ένα άρωμα, και γι' αυτό χαρακτηρίζεται και ως αρωματικό δέντρο. Ο κέδρος δεν χρειάζεται πολύ νερό για να αναπτυχθεί, ούτε έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις από το έδαφος και μπορεί να αντέξει στην ζέστη και στην παγωνιά.

Αξίζει να σημειωθεί ότι:

• Το ξύλο του κέδρου είναι εντελώς άοσμο. Για το λόγο αυτό, θεωρείται η ιδανική πρώτη ύλη για την κατασκευή πουροθηκών, ώστε τα πούρα να διατηρούν ακέραιο το άρωμά τους.
• Ο κέδρος είναι ένα από τα δέντρα που περιλαμβάνονται στην κελτική αστρολογία.
• Ο κέδρος εμφανίζεται στην αμερικάνικη λογοτεχνία ως τίτλος του βιβλίου "Χιόνι πάνω στους κέδρους", του συγγραφέα David Guterson. Το βιβλίο αυτό μεταφέρθηκε και στην κινηματογραφική οθόνη το 1999 με τον ίδιο τίτλο και πρωταγωνιστή των Ήθαν Χωκ.
• Ένας πράσινος κέδρος εμφανίζεται τόσο στη σημαία, όσο και στο εθνόσημο, του Λιβάνου.

πηγή

Περισσότερα

Κάκτος Χριστουγέννων - Υπομονή

Η υπομονή ή κάκτος των χριστουγέννων ή επίφυλλο είναι ένα από τα αγαπημένα παχύφυτα. Υπάρχουν πολλά υβρίδια του Χριστουγεννιάτικου Κάκτου ή όπως λέγεται στα Ελληνικά, της Υπομονής. Τα λουλούδια μπορεί να είναι λευκά, κόκκινα, ροζ, φούξια, δίχρωμα και άλλα. Έγινε γνωστό ως κάκτος των Χριστουγέννων επειδή κάποιες ποικιλίες ανθίζουν περίπου τα Χριστούγεννα.

Χρειάζεται άφθονο φως όπως όλοι οι κάκτοι  αλλά δεν πρέπει να έρχεται σε επαφή απευθείας με τις ακτίνες του ηλίου. Τα μπουμπούκια αρχίζουν να εμφανίζονται στις αρχές του φθινοπώρου και συνήθως μέχρι τα Χριστούγεννα αρχίζει και η ανθοφορία.  Αν το φυτό σας δεν ανθίσει, πιθανόν να βρίσκεται σε σκοτεινό χώρο ή η θερμοκρασία του χώρου είναι υψηλή. Το φυτό θα πρέπει να βρίσκεται σε δροσερό μέρος λίγες εβδομάδες πριν την ανθοφορία. Μην γυρίζετε τη γλάστρα άκοπα την περίοδο που σχηματίζονται τα μπουμπούκια γιατί αν γυρίσετε το φυτό θα μετακινηθούν μακριά από το φως που είχαν συνηθίσει, έτσι προσπαθώντας να γυρίσουν προς το φως θα εξαντληθούν και θα πέσουν. Επίσης δεν αντέχει στα ψυχρά ρεύματα, στις ξαφνικές αλλαγές της θερμοκρασίας, στην λίγη ή υπερβολική υγρασία, στην ξηρασία και ίσως σε μία πολύ μεγάλη γλάστρα. Η υπομονή προτιμά να περιορίζονται οι ρίζες της σε μια μικρή γλάστρα από το να βρίσκεται σε μία πολύ μεγάλη γλάστρα. Η θερμοκρασία ενός σπιτιού είναι κατάλληλη καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου για το φυτό. Το έδαφος πρέπει οπωσδήποτε να έχει πολύ καλή αποστράγγιση. Γενικώς όλοι οι κάκτοι έτσι και η υπομονή, χρειάζονται αρκετή υγρασία όλες τις εποχές του χρόνου, αρκεί ν’ αδειάζετε το νερό που μένει στο πιατάκι.  Αφήνετε το χώμα να στεγνώνει πριν το ποτίσετε ξανά. Λιπαίνετε μία φορά το μήνα για όλο το χρόνο ώστε να βοηθηθεί το φυτό.

Πολλαπλασιάζεται  πολύ εύκολα την άνοιξη ή το καλοκαίρι κόβοντας κλαδιά που να αποτελούνται από 2-3 διακλαδώσεις, αφήστε την κομμένη άκρη του να στεγνώσει και μετά φυτέψτε το σε ένα μικρό γλαστράκι.  Πιέστε το κλαδάκι όσο χρειάζεται για να στέκεται όρθιο.  Ποτίζετε τα φυτεμένα κλαδιά σαν να είναι ώριμα φυτά και περιμένετε να αναπτυχθούν μετά από περίπου 4 εβδομάδες.

Περισσότερα

Δεκέμβριος

Κηπουρική του μήνα:

Ο Χειμώνας μπήκε δυνατά και γι ‘αυτό τον λόγο πρέπει να κάνουμε κάποιες αναγκαστικές εργασιές. Σκαλίζουμε το χώμα ώστε να αεριστεί καλά και να μπορεί να απορροφηθεί καλά το βρόχινο νερό και αμέσως μετά καθαρίζουμε πολύ καλά τα εργαλεία μας ώστε να φύγει η σκουριά για να τα ‘χουμε και του χρόνου σε άριστη κατάσταση. Τις γλάστρες εσωτερικού χώρου καταρχήν τις απομακρύνουμε από τα θερμαντικά σώματα και από τα παράθυρα που την νύχτα τραβούν την υγρασία, ύστερα τις ποτίζουμε συχνότερα γιατί η θέρμανση και ο μη καλός αερισμός του χώρου (λόγο του κρύου) ξηραίνουν πολύ την ατμόσφαιρα.

Τα αναρριχώμενα φυτά μας τα στηρίζουμε καλά σε πέργκολες, τοίχους ή κάπου αλλού ώστε να προστατευτούν από τον αέρα και να μην σπάσουν. Στα γυμνά μας τώρα πια δένδρα (φυλλοβόλα) προσπαθούμε να προστατέψουμε τις ρίζες από το κρύο καλύπτοντας τους κορμούς με πεσμένα φύλλα, κλαδιά κτλ. Προμηθευόμαστε πλαστικό ή κάποιο πανί ούτως ώστε αν χιονίσει να σκεπάσουμε αμέσως τα φυτά του μπαλκονιού ή της βεράντας μας για να μην παγώσουν.

Τις μπουκαμβίλιες τις σκεπάζουμε για να μην καούν από το κρύο. Αυτή την εποχή μεταφυτεύουμε τα φυτά που χρειάζονται μεγαλύτερη γλάστρα αλλά και τα παχύφυτα και κάκτους. Η στάχτη από το τζάκι σε ανάμειξη με την τύρφη από τα φύλλα μπορούν να αποτελέσουν ένα πολύ καλό αυτοσχέδιο λίπασμα.

Μεγάλη ΠΡΟΣΟΧΗ στα φυτά που βρέχονται από την βροχή και γενικώς από την πολύ υγρασία, ελέγχουμε κάθε μέρα τα πιατάκια από τις γλάστρες μας ώστε να είναι στεγνά. Θα βοηθήσει πολύ αν δεν θέλουμε να τα βγάλουμε τελείως αυτή την εποχή ή δεν μπορούμε κάθε μέρα να τα ελέγχουμε, να βάλουμε κάποιο τούβλο ή ακόμα και κάποια πέτρα ούτως ώστε να έχει απόσταση η γλάστρα από το πιατάκι.

Φύτευση του μήνα:

Τα τελευταία μας οπωροφόρα και εσπεριδοειδή τα καλλιεργούμε τώρα. Δεν ξεχνάμε όπως είπαμε παραπάνω να είμαστε έτοιμοι σε περίπτωση που χιονίσει.

Αν έχουμε μεγάλο κενό χώρο στον κήπο μας μπορούμε να φυτέψουμε κάποια κωνοφόρα (κυπαρίσσι, έλατο, κέδρο, πεύκο κτλ). Αν θέλουμε και τον Χειμώνα όμορφα χρώματα τότε φυτεύουμε βιολέτες, χρωματιστές πρίμουλες, ακόμη και τον αρωματικό άλυσο (που θα γίνει πολύ ωραίος αν φυτευτεί ψηλά αφού έχει την ικανότητα να κρέμεται).

Λόγο της δύσκολης οικονομικής κατάστασης που διανύουμε μπορούμε να φυτεύουμε και να κάνουμε οικονομία ταυτόχρονα αγοράζοντας δένδρα (μηλιά, αμυγδαλιά, αμπέλι, δαμασκηνιά, καστανιά) τα οποία αυτή την εποχή δεν έχουν φύλλα και πωλούνται φθηνότερα.

Τέλος καλό θα ήταν στο μποστάνι μας να σκάψουμε κάποια αυλάκια περιμετρικά από τα λαχανικά μας ώστε να μην λιμνάζουν τα νερά της βροχής και τα πνίξουν.

Άνθιση του μήνα:

             Έτοιμα για μάζεμα και φάγωμα είναι: τα ραδίκια, τα αντίδια, τα καρότα, τα κουκιά, ο μαϊντανός, ο άνηθος και ο μάραθος. 

Πανέμορφους χρωματισμούς αυτή την εποχή μας προσφέρει η κουτσουπιά, η οποία κρατάει τα πανέμορφα μοβ λουλούδια της μέχρι και το τέλος του μήνα αφού μετά θα ξεραθεί και θα ξανά ανθίσει την Άνοιξη. Αζαλέες, καμέλιες και τα γκι μας προσφέρουν επίσης πολύ όμορφα χρώματα. Καταπράσινο κήπο ή φράχτη τον Χειμώνα θα έχουμε αν φυτέψουμε λέϊλαντ.

Τα Χειμωνιάτικα μας φυτά όταν ξεραθούν, μαζεύουμε τους σπόρους ώστε να τους φυτέψουμε την επόμενη χρονιά. Όπως επίσης το κυκλάμινο και το αλεξανδρινό όταν ξεραθούν τα κρατάμε γιατί σαν πολυετή φυτά που είναι την επόμενη χρονιά θα ανθίσουν ξανά.

Περισσότερα

Βουκαμβίλια - Μπουκαμβίλια

H βουκαμβίλια ή μπουκαμβίλια είναι ένα ημιαειθαλές αναρριχώμενο φυτό με χαρακτηριστικό της την απίστευτα μεγάλη χρωματιστή ανθοφορία. Κατάγεται από την Βραζιλία και ανήκει στην οικογένεια των νυκταιγινιδών. Έχει εντυπωσιακά λεπτά λαμπερά φύλλα σε σχήμα καρδιάς με μοβ  κόκκινες, άσπρες, και πορτοκαλί αποχρώσεις. Η υφή τους είναι χάρτινη και με την πάροδο μερικών εβδομάδων πέφτουν και αντικαθίστανται με καινούργια. Αν φυτευτεί στο έδαφος μπορεί να φτάσει τα 12 μέτρα.

Ανθίζει από τα μέσα της άνοιξης έως και της αρχές του φθινοπώρου. Τη συναντάμε αρκετά στην χώρα μας αφού προτιμά τα ηλιόλουστα, ζεστά και ευάερα μέρη. Πρέπει να προφυλάσσεται από τους ισχυρούς ανέμους και το πολύ κρύο. Την καλοκαιρινή περίοδο θέλει αρκετό πότισμα και λίπασμα κάθε 15 ημέρες. Τον Μάρτιο είναι η περίοδος κλαδέματος της και μεταφύτευσης (αν είναι σε γλάστρα). Καλό είναι να μην αλλάζει συχνά μέρος. Ωραίο σχήμα παίρνει όταν τοποθετηθεί δίπλα σε πέργκολα ή τοίχο ώστε να μπορέσει να αναρριχηθεί. Πολλαπλασιάζεται με μοσχεύματα αρκετά εύκολα και δεν αντιμετωπίζει προβλήματα με τη σύνθεση του εδάφους.

Αντιμετώπιση ασθενειών.

Δεν ανθίζει. Πιθανά το μέρος που βρίσκεται να έχει λίγο φως, να μην γίνεται καλός αερισμός ή να ποτίζεται συχνά. Μεταφέρετε το φυτό σε πιο ευάερο και φωτεινό σημείο. Αν το χώμα είναι υγρό, σημαίνει ότι το ποτίζετε πολύ. Σταματήστε το πότισμα μέχρι να στεγνώσει το χώμα και μετά να ποτίζετε πιο αραιά.

Αναπτύσσεται αργά. Πιθανά το χώμα δεν στραγγίζει καλά. Μεταφυτεύστε το φυτό σε καλή γλάστρα με υλικό αποστράγγισης.

Τα καινούργια φύλλα είναι μικρά. Το φυτό χρειάζεται λίπανση.

Τα άνθη και τα φύλλα πέφτουν και παραμένουν τα χρωματιστά φύλλα που μοιάζουν με άνθη.

Πιθανά το μέρος έχει πολλή ζέστη και ξηρασία. Ψεκάστε την και ποτίζετε το φυτό πιο τακτικά.

Λευκές απαλές κηλίδες πάνω στα φύλλα. Πιθανά είναι ωίδιο, λόγο υπερβολικής υγρασίας του περιβάλλοντος και κακό αερισμό. Μετακινήστε το φυτό σε πιο ευάερο χώρο.

Κιτρίνισμα φύλλων. Πολύ υγρασία. Αν το χώμα είναι υγρό, σημαίνει ότι ποτίζεται πολύ. Σταματήστε το πότισμα μέχρι να στεγνώσει το χώμα και μετά να το ποτίζετε πιο αραιά.

  

Κιτρίνισμα φύλλων με ιστούς αράχνης στην κάτω επιφάνεια. Πιθανά κάποιο μικρόβιο (Τετράνυχος). Αγοράστε και ψεκάστε με ειδικό εντομοκτόνο.

Κίτρινα στίγματα στα φύλλα, Πιθανά κοκκοειδή. Αφαιρέστε τα με βαμβάκι βουτηγμένο στο οινόπνευμα. Αν δεν διορθωθεί το πρόβλημα αγοράστε και ψεκάστε με ειδικό εντομοκτόνο.

Λευκές κηλίδες σαν βαμβάκι. Πιθανά κάποιο μικρόβιο Ψευδόκοκκος (βαμβακάδα). Αφαιρέστε τα με βαμβάκι βουτηγμένο στο οινόπνευμα. Αν δεν διορθωθεί το πρόβλημα αγοράστε και ψεκάστε με ειδικό εντομοκτόνο.

Περισσότερα

Λέϊλαντ - Leyland

Το λέϊλαντ (leyland) είναι ένα κωνοφόρο φυτό με ανοιχτά κλαδιά σε σχήμα πυραμίδας και έντονο πράσινο φύλλωμα. Είναι δένδρο ταχείας ανάπτυξης, το οποίο συναντάμε συχνά σε μάντρες γιατί δημιουργεί πολύ πυκνό και ωραίο φράχτη.

Φυτεύεται σε ηλιόλουστα σημεία, σε εδάφη με πολύ καλή αποστράγγιση. Μπορεί να φυτευτεί μόνο του σε ένα σημείο του κήπου (1 μέτρο απόσταση από την μάντρα) ή μαζί με άλλα (1 μέτρο απόσταση το ένα από το άλλο). Αντέχει στο κρύο μέχρι περίπου τους -20 βαθμούς Κελσίου, αλλά και στις παραθαλάσσιες περιοχές αφού αντέχει και τον δυνατό αέρα. Χρειάζεται αρκετό χώρο για να αναπτυχθεί και αντέχει στο βαθύ κλάδεμα.

Το καλοκαίρι χρειάζεται καλό πότισμα για να αναπτυχθεί σωστά. Προσοχή: Δεν πρέπει να βρέχεται το λέϊλαντ παρά μόνο να ποτίζεται το χώμα του. Είναι αρκετά ευπαθή στους μύκητες γι’ αυτό τον λόγο χρειάζεται ράντισμα με ειδικό μυκητοκτόνο και στο φυτό αλλά και στο χώμα.

Κλάδεμα  

•  Το κλάδεμα του Λέϊλαντ – Leyland  γίνεται  μία φορά το χειμώνα, Νοέμβριο – Φεβρουάριο. Εφόσον μεγαλώσει αρκετά και θέλουμε, μπορούμε να κλαδεύουμε κάθε χρόνο ή χρονιά παρά χρονιά. 
• Όταν θέλουμε να περιορίσουμε το ύψος, τότε κλαδεύουμε την κορυφή.
• Όταν θέλουμε να ψηλώσει περισσότερο, τότε κλαδεύουμε περιμετρικά ώστε να δυναμώσουμε την κορυφή. 
• Δεν πειράζουμε τα ενδιάμεσα κλαδιά που μεγαλώνουν (διότι αυτά είναι που θέλουμε να πυκνώσουν). Κλαδεύουμε μόνο ότι προεξέχει μπροστά και πίσω. Η ποσότητα κλαδέματος είναι οπτική (δηλαδή το πως θέλουμε να φαίνεται το δένδρο).
•  Όταν είναι πολύ ψηλό το δένδρο για να κλαδευτεί ευκολότερα πρέπει να προμηθευτούμε ένα βενζινοκίνητο μπορντουροψάλιδο. Το χειροκίνητο κλάδεμα, είναι πολύ κουραστικό και όχι τόσο αποτελεσματικό. «Μεγάλη ΠΡΟΣΟΧΗ». Πρέπει όσο μπορούμε να κλαδεύουμε ευθεία και όχι στραβές ψαλιδιές, οι οποίες θα μας χαλάσουν το σχήμα.

Περισσότερα

Τούγια - Thuya Occidentetalis - Thuya Pyramidalis

Η τούγια (thuya occidentetalis - thuya pyramidalis) ανήκει στην οικογένεια Pinaceae και κατάγεται από την Βόρεια Αμερική, Κορέα, Κίνα, Ιαπωνία. Είναι κωνοφόρος  αειθαλής θάμνος έως μικρό δέντρο μέτριας ανάπτυξης. Μπορεί να φτάσει από 2-4 μέτρα ύψος. Έχει μορφή πυραμίδας, η οποία μπορεί να διαμορφωθεί με τα κλαδέματα. Έχει φύλλα αντίθετα και λεπιδόμορφα. Το σύνολο του φυλλώματος, καλύπτει το ένα το άλλο παρουσιάζοντας μια συμπαγή εμφάνιση. Τα χρώματά του ποικίλουν ανάλογα από σκούρο πράσινο μέχρι χρυσοκίτρινο.

Τα άνθη του καταλήγουν σε μικρούς καρπούς 1,5 - 2,5 εκατοστών, που παραμένουν στο φυτό καθ’ όλη την διάρκεια του Χειμώνα. Φυτεύεται σε βαθειά γόνιμα εδάφη με καλή αποστράγγιση. Είναι Ιδιαίτερα ανθεκτικό στις ξηρές συνθήκες, τον αέρα και το κρύο. Εφόσον φυτευτούν πολλά φυτά μαζί  δημιουργούν όμορφους, μετρίου ύψους και αδιαπέραστους φράχτες. Πολύ συχνά είναι μια πολύ καλή επιλογή για Μπονσάι – Bonsai,  βραχόκηπους (οι νάνες ποικιλίες) ή ακόμη και παρτέρια.  

Πολλαπλασιάζετε με μοσχεύματα που λαμβάνονται από Νοέμβριο έως Ιανουάριο, σπανιότερα με σπόρο.

Περισσότερα

Λεμονοκυπάρισσο - Γκόλντ Κρέστ - Gold Crest

Το gold crest (γκόλντ κρέστ ή λεμονοκυπάρισσο) είναι ένα αειθαλές κωνοφόρο δένδρο , μέτριας ανάπτυξης με χρώμα χρυσοπράσινο και ευχάριστη μυρωδιά λεμονιού. Κατάγεται από την Β. Ευρώπη και είναι ένα από τα πιο διαδεδομένα φυτά για φράχτες.

Για να αναπτυχθεί σωστά , χρειάζεται προστασία από τον άνεμο και τον παγετό. Φυτεύεται σε ηλιόλουστα σημεία και σε εδάδη με πολύ καλή αποστράγγιση. Θέλει μέτριο πότισμα και διαμορφώνεται με το κλάδεμα. Προσοχή ΔΕΝ πρέπει να βρέχεται το   Gold Crest παρά μόνο να ποτίζεται το χώμα του. Όταν χρησιμοποιείται για φράχτης πρέπει να φυτεύεται στο 1 μέτρο από την μάντρα, όπως επίσης στο 1 μέτρο διαδοχικά το ένα από το άλλο. Μπορεί να φτάσει περίπου τα 5-10 μέτρα ύψος.

Μπορεί να προσβληθεί εύκολα από ασθένειες που του δημιουργούν προβλήματα και χρειάζεται συχνά ψεκασμούς με ειδικά σκευάσματα. Είναι φυτό για εξωτερικούς χώρους αλλά μπορεί να αντέξει και σε εσωτερικούς (τον χειμώνα). 

Περισσότερα

Νοέμβριος

Κηπουρική του μήνα:

Μπήκαμε στον Νοέμβριο τον τελευταίο μήνα του Φθινοπώρου και είναι η εποχή για να συντηρήσουμε τα φυτά μας τελειώνοντας τα κλαδέματα στα χαμηλά σημεία, σε όλα τα φυτά μας (τριανταφυλλιές, γκαούρες, λεβάντες, λαντάνες κτλ) που δεν είναι στην εποχή ανθοφορίας τους  ούτως ώστε να τα βοηθήσουμε και να τα ενθαρρύνουμε να ανθίσουν την Άνοιξη πιο υγιή και δυνατά.

Σκαλίζουμε το χώμα ώστε να αεριστεί καλά και να μπορεί να απορροφηθεί καλά το βρόχινο νερό και καθαρίζουμε τον κήπο μας από τα καλοκαιρινά μονοετή φυτά. Με μια τσουγκράνα, εφόσον έχουμε γκαζόν καθαρίζουμε και απομακρύνουμε τα φύλλα που έχουν πέσει ώστε να αερίζεται σωστά.

Προστατεύουμε όσο καλύτερα μπορούμε τα φυτά μας από τον αέρα και το κρύο, δένοντας τα ψηλά φυτά και βάζοντας ανεμοφράκτες  Μειώνουμε το πότισμα όσο χρειάζεται (περίπου 1 φορά την βδομάδα να ποτίζονται καλά) ή το κλείνουμε όσο βρέχει. Μεταφέρουμε τις γαρδένιες, καμέλιες και ορχιδέες σε κλειστό χώρο κοντά σε παράθυρο μακρυά από θερμαντικά σώματα, ώστε να τα βοηθήσουμε να μην παγώσουν από τις απότομες αλλαγές θερμοκρασίας.

Φύτευση του μήνα:

Αν είχαμε φυτέψει σε γλάστρες (κουνουπίδια, λάχανα, μπρόκολα και μαρούλια) τα μεταφυτεύουμε στον λαχανόκηπο μας. Συνεχίζουμε και αυτόν τον μήνα να φυτεύουμε άνηθο, ρόκα και μαϊντανό. Για να έχουμε φρέσκα κρεμμυδάκια είναι η κατάλληλη εποχή να φυτέψουμε κοκκάρι.

Μιας και αγαπάνε το κρύο είναι καλή εποχή να φυτεύσουμε τους βολβούς από τουλίπες, σε 12 εκατοστά βάθος και ποτίζουμε καλά όταν στεγνώνει το χώμα. Φυτεύουμε επίσης τριανταφυλλιές όπου στον λάκκο θα βάλουμε λίπασμα, από πάνω χώμα και τέλος θα ποτίσουμε.

Αν είχαμε φυτεύσει νωρίτερα (πανσέδες, βιολέτες, σκυλάκια, καλεντούλες και γαριφαλιές) ήρθε ο καιρός να τα μεταφυτεύσουμε. Επίσης είναι ο καιρός που πολλαπλασιάζουμε τις γαριφαλιές κόβοντας μόσχευμα που θα έχει 2 κόμπους, όπου ο ένας θα μπει μέσα στο χώμα και ο άλλος θα μείνει απ’έξω ώστε να μεγαλώσει το φυτό.

Άνθιση του μήνα:

             Έτοιμα για μάζεμα και φάγωμα είναι: τα ραδίκια, τα ραπανάκια, το σπανάκι, τα βελανίδια και οι καρποί της κουμαριάς. Τελειώνοντας ο μήνας πρέπει να έχουμε τελειώσει και με το μάζεμα της ελιάς.

Πανέμορφους χρωματισμούς αυτή την εποχή μας προσφέρει η λυκιδάμβαρη, τα διακοσμητικά χόρτα (μίσανθος και στίπα), οι κόκκινοι καρποί της κουμαριάς και οι πορτοκαλί καρποί του πυράκανθου. Οι αειθαλείς θάμνοι που στολίζουμε τους φράχτες μας (ο ελαίαγνος και ο όσμανθος) είναι γεμάτοι λουλούδια με πανέμορφη μυρωδιά.

.

Περισσότερα

Ιβίσκος - Hibiscus

Ο ιβίσκος είναι Αγγειόσπερμο δικότυλο φυτό, γένος που ανήκει στην τάξη Μαλαχώδη και στην οικογένεια Μαλαχοειδή με 200 είδη δέντρων, ποωδών φυτών και θάμνων. Η καταγωγή του είναι από την Ανατολική Ασία. Τα φύλλα του έχουν νευρώσεις, εναλλάσσονται και έχουν μίσχους. Τα άνθη του έχουν 5 μεγάλα πέταλα είναι σε σχήμα κώνου και έχουν χρωματισμούς κόκκινους, λευκούς, ροζ και κίτρινους. Τα περισσότερα είδη είναι θάμνοι και καλλωπιστικά φυτά. Ένα είδος ιβίσκου είναι και ημπάμια.

Το πιο κοινό είδος είναι ο Ιβίσκος ο συριακός (Hibiscus syriacus), (αλλιώς αλθαία), φυλλοβόλος θάμνος ή μικρό δέντρο καλλωπιστικό με πολύ ωραία μεγάλα άνθη, λευκού, μωβ, ή ροζ χρώματος. Ανθίζει το καλοκαίρι. Τα φύλλα του είναι μεγάλα, τριγωνικά και οδοντωτά. Συνήθως φυτεύεται κατά μήκος των δρόμων. Ευαίσθητος στο ψύχος αγαπά τα ηλιόλουστα μέρη, ενώ είναι ανθεκτικός στην ξηρασία. Πολλαπλασιάζεται κυρίως με μοσχεύματα, παραφυάδες και καταβολάδες.

Ο Ιβίσκος ο καννάβινος (Hibiscus cannabinus) είναι ποώδες μονοετές φυτό φτάνει σε ύψος τα 3,5 μέτρα τα φύλλα του συγκεντρώνονται στις κορυφές των βλαστών. Τα άνθη του είναι κίτρινα και στο κέντρο τους μοβ, βγαίνουν δε από τις μασχάλες των φύλων. Το φυτό είναι ιδιαίτερης οικονομικής σημασίας και καλλιεργείται σε περιοχές της Αφρικής για τις κλωστικές ίνες που βγαίνουν από το φλοιό του, γνωστές με την ονομασία κέναφ ή κανναβίτης Βομβάης. Οι καλύτερης ποιότητας ίνες λαμβάνονται την περίοδο της ανθοφορίας του φυτού. Έχουν μήκος ένα μέτρο χρώμα κιτρινωπό και εξαιρετική ανθεκτικότητα. Με αυτές κατασκευάζονται ανθεκτικά σακιά, σχοινιά και χαλιά. Από τα σπόρια του παρασκευάζονται ζωοτροφές.

Ο Ιβίσκος ο σινικός (Ιβίσκος το ρόδο-σινικό - Hibiscus rosa-sinensis) καλλιεργείται στην Κίνα και χρησιμοποιείται στην παρασκευή χαρτιού. Καλλιεργείται και ως καλλωπιστικό για τα μεγάλα, συνήθως κόκκινα, άνθη του.

Ο ιβίσκος της Ερυθραίας (Ιβίσκος η σαβδαρίφη - Hibiscus sabdariffa) καλλιεργείται για τα άνθη του από τα οποία παρασκευάζεται αφέψημα χωνευτικό και τονωτικό.

Κοινό καλλωπιστικό φυτό είναι και ιβίσκος ρόζα ή κινέζικη τριανταφυλλιά που φτάνει σε ύψος τα 4 μέτρα και καλλιεργείται για τα μεγάλα, όμορφα κωνικά του άνθη σε ποικιλία χρωμάτων. Το φυτό έχει υποστεί πολλές διασταυρώσεις και σήμερα υπάρχουν περίπου 800 είδη καλλιεργούμενων ποικιλιών.

Ο ιβίσκος ο τρισχιδής είναι μονοετές φυτό με πολλές διακλαδώσεις των βλαστών του που φέρουν πολλές τρίχες. Τα άνθη του έχουν χρώμα κόκκινο, λευκό ή κίτρινο και ανοίγουν όταν είναι στον ήλιο ενώ κλείνουν όταν είναι στη σκιά.

πηγή

Περισσότερα

Πασιφλόρα - Ρολογιά

Η πασιφλόρα ή ρολογιά είναι φυλλοβόλο αναρριχώμενο φυτό ταχείας ανάπτυξης με γυαλιστερό πράσινο φύλλωμα..

Έχει αρκετά μεγάλα άνθη διαμέτρου 10cm το καλοκαίρι αλλά και το φθινόπωρο, σε απαλό άσπρο-μπλέ-μοβ χρώμα, κίτρινους-πορτοκαλί καρπούς, που μοιάζουν με μικρά αυγά.

Οι βλαστοί διαθέτουν διακλαδισμένους έλικες που βοηθούν στην στήριξή του, οι οποίοι μπορούν να φτάσουν μέχρι τα 10 μέτρα περίπου. Προσφύεται σε κικλιδώματα, πλαίσια, στέγαστρα, πέργκολες, τοίχους κτλ.

Αναπτύσσεται σε ηλιόλουστες αλλά και σε ημισκιασμένες θέσεις, σε εδάφη με λίγη υγρασία και σε πετρώδη. Θέλει μεγάλη προσοχή από τους παγετούς. Χαρακτηριστικό της είναι τα όμορφα και ιδιαίτερα λουλούδια που μοιάζουν με ρολόγια. Πολλαπλασιάζεται με σπόρους και ημιξυλώδη μοσχεύματα.

Περισσότερα