Γιατί κιτρινίζουν τα φύλλα το φθινόπωρο

Η αλλαγή του χρώματος οφείλεται στο ότι μικραίνει η μέρα.

Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί αλλάζει το χρώμα των φύλλων στα δέντρα το φθινόπωρο; Γιατί το πράσινο γίνεται, κίτρινο, πορτοκαλί και κόκκινο;

Την απάντηση δίνει ο συντάκτης του Scientific American, Mark Fischetti, ο οποίος εξηγεί γιατί τα δέντρα συμπεριφέρονται σαν «χαμαιλέοντες».

Το χρώμα στα φύλλα των φυτών οφείλεται σε τρεις χημικές ουσίες: στη χλωροφύλλη (που προσδίδει το πράσινο χρώμα) στα καροτενοειδή (κίτρινες, πορτοκαλί και καφετί αποχρώσεις) και στις ανθοκυανίνες (κόκκινο χρώμα).

Την άνοιξη και το καλοκαίρι παράγεται χλωροφύλλη σε μεγάλες ποσότητες. Στα φύλλα ωστόσο, υπάρχουν και τα καροτενοειδή, όμως σε μικρότερες ποσότητες και επικαλύπτονται από τη χλωροφύλλη. Γι’ αυτό το λόγο τα φύλλα έχουν πράσινο χρώμα.

Όταν μπει το φθινόπωρο και μικρύνει η διάρκεια της ημέρας, τα φυτά ελαττώνουν την παραγωγή χλωροφύλλης. Έτσι αρχίζουν να φαίνονται τα καροτενοειδή, που δίνουν το κίτρινο και πορτοκαλί χρώμα στα φύλλα, και αρχίζουν να παράγονται και οι ανθοκυανίνες, που προσδίδουν σε κάποια φυτά κόκκινο χρώμα στα φύλλα.

πηγή

Περισσότερα

Πανέμορφοι κήποι

Περισσότερα

Πολύγαλα - Polygala

             Το Πολύγαλα ή Polygala είναι ένας αειθαλής γρήγορης ανάπτυξης θάμνος με συνεχή ανθοφορία και σφαιρικό σχήμα. Μπορεί να φτάσει μέχρι και το 1,5 μέτρο ύψος. Είναι από τα λίγα φυτά που ανθίζουν όλο το χρόνο. Είναι ευαίσθητο στο ψύχος, προτιμά γόνιμα εδάφη και θέσεις ημισκιερές.  Κλαδεύεται μετά τα κρύα του Χειμώνα (αρχές Μαρτίου) όπου μπορεί να διαμορφωθεί και σε δενδρύλλιο. Λιπαίνουμε αμέσως μετά το κλάδεμα με σύνθετο λίπασμα (20-20-20) υδροδιαλυτό.

Το γένος Polygala περιλαμβάνει 600 περίπου ειδή φυτών διαδεδομένων στις εύκρατες και θερμές περιοχές όλου του κόσμου. Η ονομασία είναι σύνθετη και προέρχεται από τις Ελληνικές λέξεις "πολύ" και "γάλα". Στη χωρά μας καλλιεργούνται πολλά ειδή αλλά σχεδόν όλα έχουν περιορισμένο ανάστημα και ποώδη εμφάνιση. Είναι φυλλοβόλα και τα στελέχη με τα φύλλα σχηματίζονται στις αρχές της άνοιξης από ένα κεντρικό πασσάλωσες ρίζωμα που εισχωρεί βαθιά μέσα στο έδαφος και έχει την ικανότητα να τροφοδοτεί το φυτό με υγρασία ακόμη και σε μακρές περιόδους ξηρασίας.

Τα άνθη είναι μικρά και λιγότερο εντυπωσιακά από τα Polygala των θέρμων περιοχών, εμφανίζονται στις αρχές του καλοκαιριού και σε ορισμένα ειδή παρουσιάζουν διαφόρους χρωματικούς συνδυασμούς. Το Polygala fruticosa ή compact-polygala κατάγεται από τη Ν. Αφρική και συγκεκριμένα εμφανίζει μια μεγάλη διασπορά στις παράκτιες περιοχές νότια από το ακρωτήριο του Karoo και KwaZulu-Natal. Μπορεί να αντέξει και στις παραθαλάσσιες περιοχές. Πέραν τούτου η αντοχή του στις χαμηλές θερμοκρασίες σε σύγκριση με τα αλλά δημοφιλή ειδή του γένους όπως το Polygala myrtifolium είναι μεγαλύτερη και η καλλιέργεια του στην ύπαιθρο είναι εφικτή και σε σχετικά ψυχρότερα κλίματα.

Όταν οι συνθήκες φωτός και θερμοκρασίας είναι καλές, ανθίζει όλο το χρόνο. Οι κορυφές που ανθίζουν έχουν την ιδιότητα ταυτόχρονα να διαιρούνται και να αναπτύσσουν νέα στελέχη σε αντίθετη διάταξη που και αυτά στις κορυφές τους φέρουν πλήθος από λουλούδια που ανοίγουν όταν μαραθούν τα προηγούμενα.

Η Καλλιέργεια Polygala fruticosa δε παρουσιάζει δυσκολίες και μπορεί να πραγματοποιηθεί είτε μέσα σε μεγάλα δοχεία όπου το κλίμα είναι δριμύ, είτε στην ύπαιθρο στις παράκτιες περιοχές και σε ζώνες με σχετικά ήπιο κλίμα, ακόμη και βόρεια, αρκεί το φυτό να βρίσκεται σε νότια έκθεση προστατευμένο από τους ψυχρούς χειμωνιάτικους άνεμους.

Προσαρμόζεται σε όλους σχεδόν του τύπους των εδαφών εκτός από τα άγονα και αυτά που κρατάνε υγρασία. Τα καλύτερα αποτελέσματα με πλούσια ανθοφορία έχουν παρατηρηθεί στα υγρά και διαπερατά εδάφη που περιέχουν ποταμίσια άμμο. Το άφθονο ηλιακό φως σε συνδυασμό με θερμοκρασίες άνω των 10 βαθμών Κελσίου έχουν ως αποτέλεσμα την συνεχόμενη ανθοφορία.

Ο πολλαπλασιασμός πραγματοποιείται την Άνοιξη ή το Φθινόπωρο με μοσχεύματα που φέρουν στη βάση τους ένα τμήμα παλαιότερου στελέχους, όμως αυτά που καταφέρνουν τελικά να ριζώσουν είναι ελάχιστα.

Συνήθως γίνεται με ένα μίγμα από φυτόχωμα, περάτη, και ποταμίσια άμμο σε ισόποσα μέρη. Τα πρώτα φυτά εμφανίζονται μετά από περίπου 10 ημέρες και συνεχίζουν να φυτρώνουν συνεχεία για τους επομένους τρεις μήνες. Όταν φτάσουν σε ύψος τα 3-4 εκατοστά τα μεταφυτεύουμε σε μικρές γλάστρες με προσοχή να μην τραυματιστούν οι ρίζες τους. Τα νέα φυτά διατηρούνται για περίπου 5-7 ημέρες σε σκιερό σημείο και αμέσως μετά μεταφέρονται σταδιακά σε φωτεινότερο σημείο μέχρι τελικά να εγκλιματιστούν σε ημισκιερές και εν μέρει ηλιόλουστες θέσεις.

Το υπόστρωμα που χρησιμοποιούμε πρέπει να είναι ίδιο με αυτό της σποράς. Τα μικρά φυτά σε αντίθεση με τα σποριόφυτα του είδους Polygala myrtifolium που ανθίζουν μετά τον 3 χρόνο καλλιέργειας, μπορούν να ανθίσουν 3-4 μήνες μετά τη σπορά.

Το Polygala fruticosa συγκεντρώνει τα περισσότερα πλεονεκτήματα από κάθε άλλο Polygala λόγο της αντοχής του στις δυσμενείς συνθήκες.

Περισσότερα

Κάκτοι - Παχύφυτα

Η καλλιέργεια κάκτων και παχύφυτων έχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα – βασικό για όσους λείπουν έστω και για μία εβδομάδα για καλοκαιρινές κυρίως διακοπές. Σίγουρα αν καλλιεργείτε φούξιες ή άλλα εξωτικά και τροπικά φυτά στο θερμοκήπιό σας ή στον κήπο σας θα αναρωτιέστε αν θα υπάρχουν και σε ποια κατάσταση μέχρι την επιστροφή σας. Όμως, αν καλλιεργείτε Κάκτους, δεν θα έχετε κανένα απολύτως προβληματισμό για όσο καιρό θα λείπετε σε διακοπές! Κι' αυτό επειδή οι κάκτοι έχουν την δυνατότητα να φροντίσουν τον εαυτό τους μόνοι τους για δύο ή τρεις βδομάδες, μέχρις την επιστροφή σας. Μπορούν να αντέξουν για μακροχρόνιες περιόδους ξηρασίας και ισχυρού ήλιου. Πολλοί δεν συμπαθούν τους κάκτους γιατί νομίζουν ότι δεν ανθίζουν ποτέ.

Μια άλλη λανθασμένη αλλά διαδεδομένη άποψη είναι το ότι οι κάκτοι ανθίζουν κάθε επτά χρόνια. Η αλήθεια είναι ότι μόλις ένας κάκτος φθάσει στο μέγεθος και στην ηλικία στην οποία ανθίζει, τότε αυτός ανθίζει συστηματικά κάθε χρόνο και μάλιστα ορισμένα είδη ανθίζουν ακόμη και δύο φορές τον χρόνο με την προϋπόθεση ότι έχουν την κατάλληλη φροντίδα. Αρκετοί κάκτοι ανθίζουν ακόμη και σε ηλικία δύο ετών από την ημερομηνία σποράς. Λίγοι μάλιστα ανθίζουν ακόμη και από το πρώτο χρόνο. Θα εκπλαγείτε από τα πολύ όμορφα λουλούδια τους, μερικά από τα οποία εμφανίζονται στην μέση του χειμώνα. Οι αλόες και τα άλλα Νοτιο-Αφρικανικά είδη παχύφυτων συνήθως ανθίζουν χειμώνα.

             Κάκτοι:  Πάντα βοηθάει το να γνωρίζει κανείς από που προέρχονται τα φυτά που καλλιεργεί, πως συμπεριφέρονται στο φυσικό τους περιβάλλον και τι συνήθειες έχουν. Η πληροφορία αυτή δίνει μια ιδέα για τις απαιτήσεις τους. Όλοι σχεδόν οι κάκτοι προέρχονται από την Βόρειο και Νότιο Αμερική. Οι κάκτοι δεν αναπτύσσονται στις ερήμους όπως λανθασμένα πιστεύεται αφού τίποτα σχεδόν δεν φυτρώνει στην έρημο, αλλά σε περιοχές με πολύ μεγάλη ξηρασία. Σε μερικές από αυτές τις περιοχές μπορεί να μην υπάρχουν καθόλου βροχοπτώσεις για μεγάλα χρονικά διαστήματα, συνήθως όμως το έδαφος είναι πλούσιο σε μη οργανικά στοιχεία. Αρκετοί από τους Κάκτους που βλέπει κανείς στην περιοχή της Μεσογείου δεν είναι ενδημικοί, αλλά έχουν προσαρμοστεί στις περιβαλλοντικές συνθήκες της περιοχής αυτής μετά από τη μεταφορά και την καλλιέργειά τους από τον άνθρωπο.

            Παχύφυτα: Τα παχύφυτα φύονται στις περισσότερες περιοχές του πλανήτη, εκτός από την Αρκτική και την Ανταρκτική. Οι πλουσιότερες περιοχές σε Παχύφυτα είναι η Νότια Αφρική και η Μαδαγασκάρη, ένας δε σημαντικός αριθμός αναπτύσσεται στην Βόρεια και Νότια Αμερική. Η καλλιέργεια Κάκτων και Παχύφυτων είναι ένα πολύ ενδιαφέρον χόμπι με φανατικούς θιασώτες. Εάν ασχολείστε με την καλλιέργεια αρκετών και διάφορων κάκτων, θα πρέπει να εξοικειωθείτε με τα ονόματά τους, τα οποία είναι λατινικά με αρκετές όμως ελληνικές ρίζες. Στην αρχή αυτό μπορεί να φαίνεται παράξενο και δύσκολο, όμως αυτό απαραίτητο όσο η συλλογή σας μεγαλώνει για να μπορείτε να επικοινωνείτε και να συνεννοείστε με άλλους χομπίστες. Η πρόοδός σας θα σας δίνει συνέχεια μεγαλύτερη ευχαρίστηση. Μην αγοράζετε ένα φυτό χωρίς όνομα. Αν γνωρίζετε το όνομά του μπορείτε εύκολα να το βρείτε στα σχετικά βιβλία και συζητήσετε γι΄ αυτό. Όταν αγοράζετε ή προμηθεύεστε φυτά από φυτώρια και ανθοπωλεία  θα πρέπει πάντα να τα ελέγχετε για αρρώστιες ή και να τα μεταφυτεύετε, χρησιμοποιώντας τη σύνθεση χώματος που εσείς χρησιμοποιείτε για τα υπόλοιπα φυτά της συλλογής σας.

             Καλλιέργεια: Οι περισσότεροι Κάκτοι και Παχύφυτα μπορούν να καλλιεργηθούν από σπόρους ή μοσχεύματα. Για αρχή, και μέχρις να αποκτήσετε την απαραίτητη εμπειρία, ίσως είναι προτιμότερο να αγοράζετε σπορόφυτα από κάποιο εξειδικευμένο φυτώριο. Η καλλιέργεια είναι πολύ απλή με την προϋπόθεση ότι ακολουθούνται ορισμένοι βασικοί κανόνες. Όλα τα φυτά θέλουν χώμα με πολύ "ανοικτή" δομή που να στραγγίζει εύκολα. Μπορείτε εύκολα να φτιάξετε μόνοι σας το μείγμα χρησιμοποιώντας ένα μέρος κατ' όγκο φυλλόχωμα ή τύρφη, ένα μέρος κατ' όγκο κοκκινόχωμα και ένα μέρος κατ' όγκο χονδρόκοκκη άμμο ή εναλλακτικά αγοράστε έτοιμο χώμα για κάκτους από ένα εξειδικευμένο φυτώριο. Ποτέ μην χρησιμοποιείται χώμα από τον κήπο ή από "ανακύκλωση" για παράδειγμα περισσεύ-ματα από μεταφυτεύσεις. Επίσης αποφύγετε την χρησιμοποίηση άμμου που προορίζεται για οικοδομικές εργασίες (γαρμπίλι ή μάρμαρο), με εξαίρεση το "ριζάκι" (ψηφίδες) το οποίο όμως θα πρέπει να πλυθεί, γιατί μπορεί μεν αυτά τα υλικά να είναι κατάλληλα για την κατασκευή σκυροδέματος αλλά δεν είναι κατάλληλα για την καλλιέργεια κάκτων.

             Μεταφύτευση: Όταν μεταφυτεύετε κάκτους χρησιμοποιείτε γλάστρες που έχουν το κατάλληλο μέγεθος για το φυτό και ποτέ μεγαλύτερες. Πιέστε ελαφρά το χώμα γύρω από τις ρίζες και αυτό θα πάει στην τελική του θέση σταδιακά με το πότισμα. Μεταφύτευση σε μεγαλύτερη γλάστρα γίνεται το πολύ μια φορά το χρόνο. Όταν μάλιστα τα φυτά είναι σχετικά μεγάλα, η μεταφύτευση είναι απαραίτητη μόνο όταν το φυτό δεν χωράει πλέον στην γλάστρα ή όταν εμφανιστούν σημάδια ότι δεν αναπτύσσεται σωστά. Είναι προτιμότερο οι μεταφυτεύσεις να γίνονται στην αρχή της περιόδου ανάπτυξης, δηλαδή νωρίς την άνοιξη. Μετά την μεταφύτευση αποφύγετε το πότισμα για μια ή δύο εβδομάδες, μέχρις το φυτό σταθεροποιηθεί. Ποτέ μην ποτίζετε όταν ο καιρός είναι κρύος, βροχερός ή με μεγάλη υγρασία! Οι περισσότεροι κάκτοι έχουν καταστραφεί μετά από απότομη πτώση θερμοκρασίας ενώ είχε προηγηθεί πότισμα. Για το λόγο αυτό δεν ποτίζουμε ποτέ τους κάκτους τον χειμώνα. Εξάλλου τότε είναι και η περίοδος ανάπαυσής τους. Καλό θα είναι στον εξοπλισμό σας να έχετε και ένα θερμόμετρο με ένδειξη μέγιστης - ελάχιστης θερμοκρασίας και ένα υγρασιόμετρο.

             Πότισμα: Παρατηρείτε τα φυτά σας! Θα σας πουν μόνα τους πότε θέλουν πότισμα, ιδιαίτερα τα Παχύφυτα. Μπορείτε να τα ποτίζετε ελεύθερα την άνοιξη και το καλοκαίρι, που είναι η περίοδος της ανάπτυξης τους. Προσπαθήστε να ποτίζετε νωρίς το πρωί μια φορά την εβδομάδα εάν τα φυτά είναι μέσα σε θερμοκήπιο, συχνότερα εάν είναι σε εξωτερικό χώρο και πιο αραιά εάν τα έχετε μέσα στο σπίτι. Αποφεύγετε το πότισμα κατά την διάρκεια κρύων ή βροχερών ημερών, και αφήνετε τα φυτά να στεγνώσουν ανάμεσα στα ποτίσματα. Όταν τα ποτίζετε, ποτίστε τα καλά και μετά αφήστε τα να μεγαλώσουν όπως αυτά ξέρουν. Συχνά και μικρά ποτίσματα θα οδηγήσουν σταδιακά τις ρίζες στην επιφάνεια με αποτέλεσμα τα φυτά να γίνουν πιο ευαίσθητα στην ξηρασία και να μην αναπτύσσονται καλά. Ποτέ μην αφήνετε νερό να λιμνάζει μέσα στο πιατάκι της γλάστρας, ποτίστε τόσο όσο χρειάζεται και μπορεί να απορροφήσει το φυτό και αποφεύγετε το κατάβρεγμα του φυτού! Με τον καιρό θα είσαστε σε θέση να καταλάβετε εάν κάποιο φυτό χρειάζεται πότισμα από το βάρος της γλάστρας. Πολύ λίγα φυτά αναπτύσσονται τον χειμώνα, για αυτό τον λόγο αποφύγετε το πότισμα από τα μέσα Σεπτεμβρίου μέχρι τα τέλη Μαρτίου. Για τα φυτά που αναπτύσσονται κατά την διάρκεια του χειμώνα ακολουθείστε συμβουλές πιο έμπειρων συλλεκτών ή βιβλίων έως ότου να αποκτήσετε και εσείς την απαραίτητη εμπειρία. Εάν δεν είσαστε σίγουροι για το αν ένα φυτό θέλει πότισμα, αποφύγετε να το ποτίσετε. Οι κάκτοι είναι φυτά με πολύ ανεπτυγμένη αντοχή στην ξηρασία και μπορούν να επιβιώσουν για μεγάλα χρονικά διαστήματα χωρίς νερό. Αφού περάσουν 3 ή 4 μήνες από τη μεταφύτευση αρχίστε να προσθέτετε λίπασμα κατά τα ποτίσματα με περιεκτικότητα σε άζωτο μικρότερη από αυτή σε φώσφορο και κάλιο, συνήθως τέτοια είναι τα λιπάσματα που προορίζονται για ενίσχυση της ανθοφορίας.

              Τοποθεσίες καλλιέργεια: Οι Κάκτοι και τα περισσότερα Παχύφυτα φύονται σε "ημι-ερήμους" και κατά συνέπεια έχουν ανάγκη για όσο το δυνατόν περισσότερο φως. Φυσικά αυτό δεν απαγορεύει το να τα αντιμετωπίσει κανείς σαν φυτά εσωτερικού χώρου, με την προϋπόθεση βέβαια ότι στο χώρο τους υπάρχει αρκετό φυσικό φως και ότι με την βοήθεια κάποιου πιο έμπειρου θα επιλέξει κανείς συγκεκριμένες πιο ανθεκτικές ποικιλίες. Φυσικά αν κάποιος έχει την τύχη να διαθέτει ένα θερμοκήπιο, τότε μπορεί να καλλιεργήσει οποιοδήποτε φυτό εφ' όσον είναι σχετικά προστατευμένο το χειμώνα ή να διαθέτει κάποια θέρμανση. Υπάρχουν βέβαια και αρκετές ποικιλίες που μπορούν να καλλιεργηθούν σε εξωτερικούς χώρους χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα, με την προϋπόθεση όπως είπαμε να υπάρχει προστασία από τη βροχή.

               Έντομα και αρρώστιες: Οι Κάκτοι υποφέρουν από σχετικά λίγες αρρώστιες και έντομα. Η πιο διαδεδομένη  είναι τα κοκκοειδή (mealy bug), τα οποία προσβάλουν το φυτό, αλλά και τις ρίζες του, και τα οποία αντιμετωπίζονται αποτελεσματικά με ένα διασυστηματικό εντομοκτόνο. Άλλα πιθανά προβλήματα μπορεί να είναι κατοικίδια ζώα (όπως σκύλοι ή γάτες) ή και ποντίκια, που αναποδογυρίζουν τα γλαστράκια. Επίσης μερικές φορές οι πεταλούδες μπορεί να είναι ένα πρόβλημα, επειδή γεννούν τα αυγά τους επάνω στα φυτά και οι κάμπιες που βγαίνουν μετά την εκκόλαψη αφού έχουν μια αδυναμία στα ευαίσθητα σημεία των κάκτων (συνήθως το σημείο ανάπτυξης). Γι΄ αυτό απαιτείται προσοχή στις κάμπιες. Άλλο, πιο σπάνιο, πρόβλημα είναι τα σαλιγκάρια. Τέλος, ένα ακόμη ενοχλητικό έντομο είναι το άκαρι (red spider mite), το οποίο όμως εμφανίζεται μόνο σε συνθήκες μεγάλης ζέστης σε συνδυασμό με ξηρασία και ελλιπή εξαερισμό.

                Λεπτομέρειες: Μερικά από τα πιο σημαντικά σημεία που πρέπει να προσέξει κανείς για την επιτυχή καλλιέργεια των φυτών είναι η καθαριότητα και ο καλός εξαερισμός. Ειδικά ο εξαερισμός παίζει σημαντικό ρόλο σε περιόδους με μεγάλη θερμοκρασία. Είναι προτιμότερο σε περίπτωση θερμοκηπίων να αφήνονται οι πόρτες και τα παράθυρα εντελώς ανοικτά ακόμη και κατά την διάρκεια της νύχτας. Με αυτό τον τρόπο είναι δυνατόν να αποφευχθούν αρκετά προβλήματα. Τέλος, πάντα να καθαρίζετε τον χώρο καλλιέργειας από ξερά φύλλα, σκουπίδια κλπ.

πηγή

Περισσότερα

Κλειστόκακτος - Cleistocactus

      Ο κλειστόκακτος ή Cleistocactus κατάγεται από τα βραχώδη εδάφη της Νότιας Αμερικής. Είναι σωληνωτός με λεπτό σχετικά   κορμό  που στη βάση του διακλαδίζεται και μπορεί να φτάσει μέχρι και 2 μέτρα ύψος.

Έχει πυκνά και λεπτά άσπρα αγκάθια που μοιάζουν με τρίχες. Ακόμη πιο παράξενα είναι τα επίσης σωληνωτά άνθη του που προβάλλουν σαν αντίχειρες στο πλάι. Ανοίγουν τόσο όσο χρειάζεται για να βγουν οι στήμονες και ο στύλος. Κατα τους καλοκαιρινούς μήνες ευδοκιμεί σε ηλιόλουστα μέρη ενώ αντιθέτως τον Χειμώνα σε δροσερά. Χρειάζεται περισσότερη υγρασία από άλλους κάκτους, γι' αυτό το καλοκαίρι πρέπει να διατηρείται το χώμα του ελαφρώς υγρό, αντιθέτως τον Χειμώνα που δεν χρειάζεται πολύ νερό περιορίστε το πότισμα. Αν είναι απαραίτητο μεταφυτεύστε το την Άνοιξη.

Η λίπανση με μη αζωτούχο λίπασμα για κάκτους την Άνοιξη και το Καλοκαίρι 1 φορά την εβδομάδα θα βοηθήσει πολύ το φυτό να αναπτυχθεί.

Περισσότερα

Αφρικανική Μαργαρίτα - Osteospermum

Η αφρικανική μαργαρίτα ή osteospermum είναι φυτό με καλοκαιρινή χρωματιστή άνθιση, κατάγεται από την Νότιο Αφρική και είναι κατάλληλο μόνο για ηλιόλουστα σημεία.

Τα φύλλα του είναι αρωματικά και τα άνθη σαν μαργαρίτες ανοίγουν μόνο τους ζεστούς μήνες. Ανθίζει από τον Μάιο έως και τον Σεπτέμβριο, όταν όμως το καλοκαίρι είναι βροχερό ή με συννεφιά τα άνθη του δεν ανοίγουν.

Καλλιεργείται από τον Μαΐο σε ηλιόλουστες και ζεστές θέσεις. Το χώμα πρέπει να είναι χουμώδες με πολύ καλή στράγγιση και πλούσιο σε θρεπτικές ουσίες. Καλό είναι όταν το φυτεύετε να αναμιγνύετε το χώμα με λίπασμα βραδείας αποδέσμευσης. Απομακρύνετε τακτικά τα μαραμένα άνθη.

Περισσότερα

Ιούνιος

Κηπουρική του μήνα:

Έχοντας ήδη μπει για τα καλά στο καλοκαίρι με την θερμοκρασία να ανεβαίνει καθημερινά υπάρχουν κάποιες βασικές εργασίες που πρέπει να γίνουν στον κήπο μας.

Πρώτο και πολύ βασικό είναι το πότισμα. Ποτίζουμε καθημερινά όταν η θερμοκρασία έχει πέσει δηλαδή νωρίς το πρωί ή το απόγευμα προς βράδυ, ή ακόμα καλύτερα λίγο το πρωί και λίγο το βράδυ ούτως ώστε τα φυτά μας να έχουν την κατάλληλη υγρασία καθ’ όλη την διάρκεια της ημέρας. Όσοι χρησιμοποιείτε αυτόματο πότισμα καλού κακού αλλάξτε τις μπαταρίες μην τυχόν αδειάσουν ξαφνικά και κάποια μέρα βρεθείτε προ εκπλήξεως, ρυθμίζουμε την ώρα, διάρκεια και συχνότητα ποτίσματος των φυτών μας πολύ εύκολα κάνοντας και οικονομία στο νερό αυτή την δύσκολη εποχή που όλοι ζούμε. Ρυθμίζουμε τα μπεκάκια (την ποσότητα του νερού) ανάλογα με το μέγεθος της γλάστρας ή του φυτού μας, επειδή το κάθε είδος φυτού έχει διαφορετικές ανάγκες σε νερό.

Η εποχή κλαδέματος τελείωσε για όλα τα φυτά εκτός του γκαζόν που τώρα αρχίζει. Ποτίζουμε καθημερινά το γκαζον και το κουρεύουμε συχνά ούτως ώστε να το διατηρούμε περίπου στα πέντε εκατοστά από την επιφάνεια της γης. Το γκαζόν δεν πρέπει να κουρεύεται πολύ χαμηλά διότι εξασθενεί το υπέργειο και υπόγειο τμήμα του, καθώς επίσης κάτι τέτοιο ευνοεί την ανάπτυξη ζιζανίων. Αντιθέτως δεν το αφήνουμε πολύ υψηλό διότι επηρεάζεται η ανάπτυξη της φυλλικής επιφάνειας με τέτοιο τρόπο που αλλοιώνει τα φυσιογνωμικά του χαρακτηριστικά.

Επιτέλους μπορούμε να μεταφέρουμε τα φυτά εσωτερικού χώρου σε ένα σκιερό μέρος του μπαλκονιού ή του κήπου μας.

Πολύ συχνά γύρω από το ριζικό σύστημα των φυτών μας παρουσιάζονται διάφορα μικρά αγριόχορτα τα οποία αν παραμείνουν και δεν απομακρυνθούν πολλαπλασιάζονται και κατακλύζουν την επιφάνεια του εδάφους ζώντας παρασιτικά εις βάρος της σωστής ανάπτυξης των φυτών μας. Με αποτέλεσμα να απορροφούν τα θρεπτικά στοιχεία του χώματος μας, εμποδίζοντας το φυτό μας να ανασάνει και κυρίως να απορροφήσει από το έδαφος όλες τις ωφέλιμες ουσίες που θα το βοηθήσουν να παραμείνει όμορφο και υγιές. Η απομάκρυνση των ζιζανίων γίνεται με δυο τρόπους, το σκάλισμα το οποίο γίνεται με τσάπα ή σκαλιστήρι αφαιρώντας τα χόρτα δραστικά από τη ρίζα τους και το βοτάνισμα που γίνεται με το χέρι.

Φύτευση του μήνα:

            Για να δώσουμε χρώμα στον κήπο ή βεράντα μας μπορούμε να φυτέψουμε εποχιακά λουλούδια (μπουκαμβίλια, αγάπανθο, πικροδάφνη, πετούνια, κατιφές, Αφρικανική μαργαρίτα, λαντάνες, βερβένες, γεράνι και άλλα.        

Στο μποστάνι μας φυτεύουμε ντομάτες στηρίζοντάς τες όταν μεγαλώσουν και περιμένουμε μέχρι αρχές Οκτωβρίου που θα είναι έτοιμες. Επίσης φυτεύουμε κολοκύθια, καλαμπόκι και φασόλια και μόλις φυτρώσουν λιπαίνουμε με οργανικό λίπασμα. Τις αρρώστιες τις ψεκάζουμε με ειδικά σκευάσματα που θα προμηθευτούμε.

Άνθιση του μήνα:

            Ο Ιούνιος είναι ο μήνας άνθισης σχεδόν όλων των φυτών και λουλουδιών, τα πιο χαρακτηριστικά όμως είναι: η μπουκαμβίλια, ο αγάπανθος, η λεβάντα, η πικροδάφνη, η πετούνια, ο κατιφές, η Αφρικανική μαργαρίτα, οι λαντάνες, οι βερβένες, τα γεράνια και άλλα.

            Όσο αφορά το μποστάνι μας, ετοιμα για μάζεμα και φάγωμα είναι: τα καρότα, τα σέλινα, τα πρώτα κολοκύθια, τα κεράσια, τα βερίκοκα και τα μούσμουλα.

Περισσότερα